နေဘးမွာ
တတ္ဆိတ္မႈလႊမ္းၿခံဳထားတဲ႕
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ နဲ႕
ကဗ်ာေရးစပ္ဖို႕ ကေလာင္တံတစ္ေခ်ာင္း
ေရွ႔တည့္တည့္က စာရြက္တစ္ရြက္ရဲ႕
မ်က္ႏွာေပၚကို
ခံစားေနရတဲ႕ ေ၀ဒနာတစ္ခ်ိဳ႕ေရးခ်............
အတိတ္မွာ ၿမဳပ္ႏွံပစ္ထားေသာ
အခ်စ္ရုပ္ၾကြင္းကို တူးဆြမိတိုင္း
တူးဆြလိုက္တိုင္း.............
မြန္းၾကပ္လိုက္တာ
ပတ္၀န္းက်င္က ေလထုဘယ္မ်ားလြင္႔သြားသလဲ.............။
ငါ႔ဘ၀
ငါ႔အခ်စ္
ငါၿမတ္ႏိုးတမ္းတတဲ႕
မိန္းကေလးကိုမွ ေရြးေခၚသြားရက္တဲ႔
ကံၾကမၼာကို ငါစိတ္နာတယ္............................။
အဲဒီ႔ေန႔
မိုးသားေတြ ရစ္၀ဲ
ေကာင္းကင္ေတာ္က ေၾကြက်ေသာ
မိုးစက္ေတြက လြမ္းသူ႕ပန္းေခြတဲ႕..............။
“ငါထြက္သြားရင္ နင္မငိုရဘူးေနာ္”
နင္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးစကားတစ္ခြန္း
နင္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႕အတြက္
ငါဘယ္ေတာ႔မွ မငိုပါဘူး စိတ္ခ်ပါဟာ..........
ပါးၿပင္ေပၚတလိမ္႔လိမ္႔ စီးဆင္းေနတဲ႕
ေရစီးေၾကာင္းေတြ
ငါငိုေနတာမဟုတ္ပါဘူး
ကံၾကမၼာက လက္ေဆာင္ေပးတဲ႕မိုးေရေတြ စီးက်ေနတာပါ
ငါေပးခဲ႔တဲ႕ ကတိကိုတည္ခ်င္ေပမယ္႔
ဘယ္လိုမွ ထိန္းမရခဲ႔ဘူးဟာ..............။
နင္ထြက္သြားလို႕
ရင္တစ္ခုလံုးကြဲေၾကရေပမယ္႔
နင္ေပးခဲ႔တဲ႔ အမွတ္ရစရာေတြကိုပဲ
ငါေတြးေနမွာပါ ဘ၀တစ္ခုစာအတြက္ေပါ႔.........................။
မိုးတိမ္ကဗ်ာ
No comments:
Post a Comment
ဒီေနရာေလးမွာ Post ႏွင္႔ပတ္သတ္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားေၿပာထားခဲ႔ပါ။